نکات کلیدی برای ورود به بازار اسکوترهای برقی اشتراکی

هنگام تعیین اینکه آیادوچرخ‌های اشتراکیبرای یک شهر مناسب هستند، شرکت‌های عملیاتی باید ارزیابی‌های جامع و تحلیل‌های عمیقی را از جنبه‌های مختلف انجام دهند. بر اساس موارد استقرار واقعی صدها مشتری ما، شش جنبه زیر برای بررسی بسیار مهم هستند.

、تقاضای بازار

وضعیت کلی تقاضای شهر را به طور کامل بررسی کنید. این شامل عواملی مانند اندازه و طبقه‌بندی جمعیت، توزیع ساکنان و کارمندان اداری، شرایط ترافیک، شرایط زمین و جاده و ساختار صنعتی می‌شود. در عین حال، میزان استفاده و سطح قیمت وسایل حمل و نقل موجود را نیز در نظر بگیرید.

من،سیاست‌ها و مقررات

با سیاست‌ها و مقررات مربوطه شهر آشنا شوید. هدف اصلی، اخذ مجوزهای استقرار است که شامل مقررات مدیریت خودرو، مقررات خاص برای اسکوترهای برقی اشتراکی و سایر سیاست‌های مرتبط می‌شود.

,چشم‌انداز رقابتی

دریابید که آیا موارد دیگری نیز وجود دارد یا خیربرندهای اسکوتر برقی اشتراکیاز قبل در شهر فعالیت می‌کنند و استراتژی‌های قیمت‌گذاری و سطح خدمات برندهای رقیب را درک می‌کنند.

四、برنامه‌ریزی مالی

ساختار هزینه بهره‌برداری از اسکوترهای برقی اشتراکی، شامل هزینه‌های تهیه و نگهداری خودرو، هزینه‌های راه‌حل‌های فناوری، هزینه‌های پرسنل بهره‌برداری و نگهداری و هزینه‌های تبلیغات را شفاف‌سازی کنید.

、راهکارهای فناوری

تسلط کلیراهکار فناوری برای اسکوترهای برقی اشتراکی، از جملهاینترنت اشیا هوشمند برای اسکوترهای برقی اشتراکیو پلتفرم‌های سیستمی.

六、پیش‌بینی‌های درآمد

درآمد اسکوترهای برقی اشتراکی را بر اساس وضعیت بازرسی تخمین بزنید. این شامل عواملی مانند میانگین زمان استفاده روزانه از وسایل نقلیه شخصی، میانگین درآمد روزانه به ازای هر وسیله نقلیه و نسبت‌های تقسیم درآمد می‌شود.

برای شرکت‌های عملیاتی مشترک، پس از بررسی بازار، تمرکز اصلی کارهای پیش از استقرار، اخذ مجوزهای استقرار صادر شده توسط ادارات دولتی مربوطه است. اخذ و حفظ مجوزهای استقرار، مهمترین وظیفه برای شرکت‌های عملیاتی است.

پس از استقرار وسایل نقلیه، تمرکز اصلی بر افزایش درآمد، کاهش هزینه‌ها و بهبود نرخ مسافران است. اطمینان از جذابیت و سهولت رانندگی وسایل نقلیه و افزایش نرخ استفاده از وسایل نقلیه، کلید افزایش درآمد اجاره است. از نظر کاهش هزینه، وظایف اصلی بهبود راندمان کاری پرسنل بهره‌برداری و نگهداری، کاهش هزینه‌های بهره‌برداری و نگهداری از جمله آب و برق و اجاره و کاهش استهلاک و هزینه‌های نگهداری وسایل نقلیه است. به طور متوسط در صنعت، هزینه‌های بهره‌برداری و نگهداری حدود 20 تا 25 درصد از کل درآمد را تشکیل می‌دهد. بالاتر از 25 درصد اغلب به معنای عدم سود یا حتی ضرر است، در حالی که کمتر از 20 درصد نشان می‌دهد که کار بهره‌برداری و نگهداری به خوبی انجام می‌شود.